بهار

روزی پیامبر اکرم (ص) از حضرت زهرا (س) سوال فرمودند: زهرا جان، چه درخواست و حاجتی داری؟ هم اکنون فرشته وحی در کنار من است و از طرف خداوند پیام آورده است تا هرچه بخواهی تحقق بپذیرد.
حضرت فاطمه (س) پاسخ داد:
«شَغَلنى عَن مَسألتهُ، لِذةَ خِدمتهِ، لاحاجةَ لى غيرَ النظرَ الى وجهه الكريم.» لذتی که از خدمت حضرت حق می برم مرا از هر خواهشی باز داشته است. حاجتی جز این ندارم که پیوسته ناظر جمال زیبا و والای خداوند باشم. [ریاحین الشریعه ج 1 ص 5]
یکی از بزرگترین کمالات انسان این است که بنده خدا باشد و فقط او را بندگی کند. در کسب بندگی خداوند، راه دل برای زنان بیش از مردان گشوده است.چرا که زنان برای درک واقعیت ها از بینش درونی استفاده کرده و به علت غلبه عواطف و احساسات مادرانه در این عرصه حضور قوی تری دارند. آنچه را که مردان حساب و کتاب می کنند، زنان از طریق علم حضوری و درون خود درک کرده و با تمام وجودشان آن را حس می کنند. ولی مانعی که در این راه وجود دارد این است که زنان به کمترین عبادت قانع می شوند و خود را اینگونه توجیح می کنند که ما همیشه در حال عبادتیم و کارهایی که روزمره انجام میدهیم عبادت محسوب می شود و دیگر نیاز به عبادت های آنچنانی نداریم. این توجیحی بیش نیست و کاملا بر خلاف قابلیت ها و ظرفیت های مذهبی و معرفتی زنان می باشد. زنان با توجه به نوع بینش درونی خود می توانند بهترین عبادتها را انجام دهند و در کنار کارهای روزانه خود با برنامه ریزی به عبادات دیگر هم برسند، چرا که آرامش درونی را تنها می توان در بندگی خدا یافت و با عبادت های خالصانه در محضر حضرت حق به معراج رسید. به فرمایش حضرت زهرا (س) که می فرمایند: “عبادات خالصانه خود را به محضرت خدا بفرستید تا خداوند بهترین مصلحت های خود را برای شما جاری سازد". و همه این ها منوط بر معرفت الهی و شناخت وجود ذات حق می باشد. به همین دلیل است که حضرت زهرا (س) می فرمایند: هیچ حاجتی جز این ندارم که ناظر جمال زیبا و والای خداوند باشم.